De laatste dag van 2018…
In 2016 had ik een terugblik getiteld ‘Dankbaar voor 2016′, maar zoveel woorden heb ik niet om over dit jaar te schrijven. Dankbaar ben ik zeker wel! Dankbaar dat ik moeder mocht worden van het vrolijke jochie dat vanavond hopelijk lekker door het vuurwerk heen slaapt. Dankbaar voor al die lieve familie, vrienden en collega’s die ons door de vermoeidheid heen hebben getrokken.
Want die vermoeidheid is iets waar je je echt niet op kunt voorbereiden. Tot drie weken geleden gaf ik ook nog nachtvoeding. Iets waar ik ook heel dankbaar voor ben trouwens. Maar toen hij begon door te slapen begon ik zoveel te dromen dat ik me realiseerde dat ik dat waarschijnlijk al maanden te weinig deed.
Ik wens iedereen een geweldig 2019 met heel mooie dromen! Dromen die uitkomen of gewoon lekker dromen in de nacht!