anitaschrijft.nl

anitaschrijft.nl

Worteltaart: simpel, lekker en glutenvrij

Sommige recepten komen via via jouw kant op en die geef je vaak toch weer een eigen draai. Zo ook het recept voor worteltaart dat ik van mijn tante kreeg. Op een verjaardag hoorde ik van iedereen dat die taart zo lekker was, dus wilde ik het recept wel om een glutenvrije variant te maken. De noten verdwenen uiteraard uit het recept, ik voeg eigenlijk nooit zout toe en ik verminderde de hoeveelheid suiker. Maar iedereen die niet glutenvrij hoeft te eten kan gewone bloem gebruiken, want verder bleef het recept ongewijzigd.
Toen moest ik de ingrediënten nog omrekenen omdat mijn springvorm kleiner was. Maar voor het gemak zet ik het hier voor beide maten neer.

Ingrediënten springvorm Ø 19 cm:

  • 250 gram geraspte wortel (dat is ongeveer 415 gram winterpeen)
  • 185 gram donkere basterdsuiker
  • 150 gram zonnebloemolie
  • 3 eieren
  • 165 gram glutenvrij meel
  • 4 theelepels bakpoeder
  • 1,5 theelepel kaneel
  • 1 theelepel koekkruiden
  • eventueel 80 gram rozijnen

Ingrediënten springvorm Ø 24 cm:

  • 300 gram geraspte wortel (dat is ongeveer 500 gram winterpeen)
  • 225 gram donkere basterdsuiker
  • 185 gram zonnebloemolie
  • 3 eieren
  • 200 gram glutenvrij meel
  • 5 theelepels bakpoeder
  • 2 theelepels kaneel
  • 1 theelepel koekkruiden
  • eventueel 100 gram rozijnen

Bereidingswijze:

  1. Vet de springvorm in en bekleed de bodem met bakpapier.
  2. Maak de winterpeen schoon en rasp ze met een keukenmachine of een grove rasp. Weeg de juiste hoeveelheid geraspte wortel af.
  3. Verwarm de oven voor op 180 graden.
  4. Doe de zonnebloemolie en suiker in een beslagkom en klopt dit ongeveer 3 minuten.
  5. Voeg de eieren er één voor één bij tijdens het mixen. Ga door met mixen tot alles goed gemengd is.
  6. Doe in een andere kom het glutenvrije meel, bakpoeder, kaneel en koekkruiden. Roer dit met een lepel door elkaar.
  7. Spatel deze droge ingrediënten door het olie/suiker-mengsel.
  8. Roer de geraspte wortel door het beslag.
  9. Voeg eventueel nog de rozijnen toe aan het beslag.
  10. Giet het beslag in de springvorm en bak de taart 55-60 minuten.
  11. Laat de worteltaart na het bakken afkoelen in de vorm.

Havermoutkoekjes

Havermoutkoekjes

Dit recept maak ik al zo lang dat ik ook dacht dat het wel op deze website zou staan. Maar toen ik verzoekjes kreeg om het recept te delen bleek dat nog helemaal niet het geval. Daarom hier eindelijk mijn recept voor havermoutkoekjes. Uiteraard glutenvrij, maar als dat voor jou niet nodig is kies je gewoon goedkopere havervlokken.

Eerst nog even een kleine uitleg over die haver. Toen ik glutenvrij moest gaan eten was haver verboden. Langzaam kwam er glutenvrije haver op de markt, best gek. Wat bleek, haver is gewoon glutenvrij, maar om het glutenvrij te houden moet het hele proces van graanveld tot winkel glutenvrij blijven. Daarom is bijna alle haver besmet met tarwe of een ander glutenbevattend graan. Alleen haver met het glutenvrije logo is dus veilig voor iemand die glutenvrij moet eten.
Eet je wel glutenvrij maar heb je nog nooit haver gegeten, bouw het dan langzaam op! Veel mensen krijgen buikpijn omdat ze de vele vezels niet gewend zijn. Dus hoe verslavend deze koekjes ook zijn, niet meteen de hele trommel leegeten 😉

Ingrediënten:

  • 170 gram boter op kamertemperatuur
  • 150 gram (bruine) suiker
  • 100 gram glutenvrij meel
  • 1 ei
  • 200 gram glutenvrije havermout (bijvoorbeeld van Provena)
  • theelepel bakpoeder
  • eventueel een snufje zout

Bereidingswijze:

  1. Klop de boter en suiker met een mixer met deeghaken in een paar minuten romig.
  2. Doe het ei erbij en mix.
  3. Voeg dan het meel en bakpoeder toe en meng weer.
  4. Roer er vervolgens de havermout en overige ingrediënten door. Dat kan van alles zijn. Rozijnen en kaneel is erg lekker. Maar je kunt ook denken aan gedroogde cranberry’s of abrikozen (in kleine stukjes geknipt).
  5. Vorm dan met een lepel van het deeg platte koekjes van een krappe centimeter dik. Groot of klein maakt niet uit. De vorm ook niet. Bedenk wel dat ze iets zullen uitlopen.
  6. Bak de koekjes ongeveer 15 minuten op 180 graden (heteluchtoven 160 graden), tot ze goudbruin zijn, op een bakplaat met bakpapier. Zijn ze tegen elkaar gekomen tijdens het bakken? Snijd ze dan meteen met een mes los van elkaar nu de koekjes nog zacht zijn. Laat de koekjes daarna goed afkoelen voor je ze van de bakplaat haalt, anders vallen ze uit elkaar.

Dag 2018!

De laatste dag van 2018…

In 2016 had ik een terugblik getiteld ‘Dankbaar voor 2016′, maar zoveel woorden heb ik niet om over dit jaar te schrijven. Dankbaar ben ik zeker wel! Dankbaar dat ik moeder mocht worden van het vrolijke jochie dat vanavond hopelijk lekker door het vuurwerk heen slaapt. Dankbaar voor al die lieve familie, vrienden en collega’s die ons door de vermoeidheid heen hebben getrokken.

Want die vermoeidheid is iets waar je je echt niet op kunt voorbereiden. Tot drie weken geleden gaf ik ook nog nachtvoeding. Iets waar ik ook heel dankbaar voor ben trouwens. Maar toen hij begon door te slapen begon ik zoveel te dromen dat ik me realiseerde dat ik dat waarschijnlijk al maanden te weinig deed.

Ik wens iedereen een geweldig 2019 met heel mooie dromen! Dromen die uitkomen of gewoon lekker dromen in de nacht!

Lay-out vernieuwd

Hoera! Het is me gelukt tijd te maken om de lay-out van deze website te vernieuwen. Een nieuw WordPress-thema en die helemaal gepersonaliseerd. Alleen het lettertype van de koppen is hetzelfde gebleven en verder een compleet frisse start. Ik ben er blij mee 🙂

 

Nieuwe wereld

Nieuwe wereldVooraf zagen we het voor ons als het ontdekken van een nieuwe wereld. Je gaat het avontuur aan zonder dat je weet wat je tegen zult komen.
Een nieuwe wereld ontdekken bleek een goede omschrijving. Een wereld met ontelbaar veel mooie plekken. Uiteraard ook wat minder mooie… Dat hoort erbij en gelukkig vinden we stapje voor stapje een nieuwe balans en gaan we verder op avontuur. Ja, afgelopen zondag was mijn eerste Moederdag!

 

Blog block

Oorspronkelijke layout - Ontwerp: Anita van SchieveenHad ik al die tijd een writer’s block voor mijn blog? Ja, ergens wel. En toch ook weer niet. Inspiratie had ik namelijk wel, in mijn hoofd heb ik heel wat blogs gemaakt. Maar ik had steeds het gevoel dat ik eerst over de grote dingen die mij blij maakten moest schrijven voordat de kleine blijmakers aan bod mochten komen. Ik was mezelf dus lekker aan het beperken… Bijzondere dingen om over te schrijven waren er genoeg, maar de mensen die mij kennen horen dat ook wel via een andere weg natuurlijk. Niet alles hoeft op internet.

En met dat beperken van mezelf werd het hier dus steeds stiller, zeker in combinatie met het hebben van weinig tijd. Maar toen ik eind vorig jaar een recept wilde opzoeken op mijn eigen blog, ontdekte ik dat mijn hele domein in quarantaine stond… Mijn website was niet meer te benaderen en dat zorgde voor een behoorlijk baalmoment.
anitaschrijft.nl is bij mij gaan horen. Ik heb het domein gekregen, maar daardoor stond het niet op mijn naam. Gelukkig was ik nog net op tijd en kon ik het domein nog terugkopen bij de provider. Tijd om anitaschrijft.nl op mijn naam te zetten en te verhuizen naar een andere provider.

En dat in de drukste periode van mijn leven! Ik ben Flexwebhosting heel dankbaar voor alle hulp hierbij. Helaas werkte mijn oude layout niet meer na alle updates, dus daar ga ik me nog een keer mee bezig houden. Alles op zijn tijd. Voor nu eerst deze blog posten!

 

Dankbaar voor 2016

Eekhoorn - Foto: Anita van SchieveenTerugkijkend op dit mooie jaar moet ik toegeven dat ik weinig moois hier gedeeld heb. Gek genoeg ontstonden de blogs wel in mijn hoofd. Omdat ik probeerde in mijn vrije tijd minder online te zijn, kwamen ze echter niet hier terecht. Toch wilde ik als een soort persoonlijk jaarverslag even stil staan bij alles waar ik dankbaar voor ben.

Januari begon samen in ons eigen huis, onze eerste jaarwisseling hier. Ik herinner me dat we op zolder stonden, genoten van het uitzicht en ik enorm gelukkig was dat ik daar stond met deze man.

In februari gingen we met een leuk gezelschap naar Vlindorado, namelijk met mijn schoonouders, mijn eigen ouders en de ouders van mijn schoonzus. Uiteraard ook met met mijn zwager en schoonzus zelf. Dit alles ter ere van de verjaardag van mijn schoonmoeder. Leuk hoe al die ouders van ons matchen!

Mijn lieve opa werd in maart 94 jaar en een paar weken later gingen mijn vriend en ik een midweekje naar de Veluwe. Daar probeerde ik mijn nieuwe camera uit op een model dat elke dag langskwam (of een vriendje stuurde, dat kan natuurlijk ook), de eekhoorn die verslaafd was aan de vetbollen in de struiken. Verder heerlijk gelezen die week en ook genoten van een bezoekje van mijn tante die daar in de buurt woont.

In april ben ik met mijn ouders naar “onze” molen De Vriendschap in Weesp geweest. Hier kwam ik als kind regelmatig en met vele molenaars als voorouder voel ik me er thuis. Maar dat is wel een beetje ironisch met een glutenintolerantie… Toch wilde ik er graag een keer fotograferen, maar wel met de nodige voorzorgsmaatregelen. In een korenmolen stuift het meel natuurlijk enorm rond, dus als je inademt is het onvermijdelijk dat er meel op je tong komt, wat je vervolgens inslikt. Er ging dus een stofmasker op met een sjaal eroverheen en thuis ging alle kleding meteen de was in. Maar ik heb mijn foto’s! En ik werd er heel blij van, zelfs de molenaar was nog dezelfde als vroeger.

In de meimaand genoten we gewoon van het mooie weer 🙂

Juni bracht ons een nieuwe badkamer, omdat de lekkage van de vorige badkamer niet structureel op te lossen was zonder een halve renovatie. Daarom een hele verbouwing, maar het werd wel precies de badkamer waar we van droomden en ook door vaklui gemaakt. Ja, Arma Keukens en Sanitair, jullie verdienen reclame hier!

In juli mocht ik een van de bruidsmeisjes zijn op de prachtige bruiloft van mijn zwager en schoonzus, waar het christendom, de islam en het hindoeïsme op een prachtige manier verweven werden in de ceremonie. Het was een bijzondere dag op een bijzondere locatie.

Terwijl een groot deel van Nederland op vakantie was, bleven wij gewoon werken. In augustus geen spannende dingen dus, maar van een verjaardagsfeestje van mijn nichtje en tante en van een mooie, lange fietstocht werd ik ook al blij.

September startte met het ingaan van mijn vaste contract. Hard voor gewerkt en heel blij mee! Ook bezochten we deze maand Den Haag en Scheveningen. Het Escher-museum stond al jarenlang op mijn wensenlijstje en een strandwandeling is altijd een blijmaker. Zeker met het weer dat we toen hadden. En de haring was hemels 🙂

Na maanden voorbereiding was er in oktober onze eerste familiedag. Bedoeld voor alle nazaten van mijn opa en oma aan moeders kant. Op het laatste moment moesten we nog van locatie wisselen door onvoorziene omstandigheden, maar iedereen was flexibel. En wat was het leuk! Behalve dat mijn lieve medeorganisator die dag ziek in bed lag. Een reden te meer om er een vervolg aan te geven.

November was een maand waarin we veel bezig waren met het huis. En soms zijn een paar gezellige bezoekjes al genoeg om er toch een mooie maand van te maken.

December, feestmaand. Eerst Sinterklaas natuurlijk, met mijn ouders bij mijn opa. En met heel veel gedichtjes! Ik word er steeds beter in om die te schrijven en het was leuk om te merken dat mijn moeder stiekem trots was op wat ik geschreven had, want zij is de Sinterklaasgedichtenheld in onze familie. Twee weken later trouwde mijn nichtje en wat zag ze er geweldig uit! Eerste kerstdag waren we gewoon met zijn tweetjes en hebben we allerlei gerechten gemaakt die ik van deze bijzondere vrouw uit Nederlands-Indië kreeg. De dag erna genoten we van een fijne avond met zowel mijn ouders als die van mijn vriend.

Ja, het was een mooi jaar. Niet veel geschreven, wel veel genoten. Ik wens jullie een 2017 met veel grote en kleine genietmomenten!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Boekendromen

Boekenbankje voor boekendromenIk ben nooit zo van de interieurstyling geweest. Er viel naar mijn mening ook niet veel te stylen als de enige plek voor je wasdroogrek in de woonkamer was. Maar nu met meer ruimte blijk ik het toch best leuk te vinden om in tijdschriften en op Pinterest inspiratie op te doen. Al blijft mijn liefde voor berken bestaan, ook al is dat helemaal niet meer hip geloof ik.

Veel van de dingen die ik tegenkom die ik leuk vind hebben met boeken te maken. Ik droomde vijftien jaar geleden al over zo’n enorme boekenkast met een ladder om overal bij te komen. Dat blijft bij dromen want we hebben uiteindelijk gekozen voor een verspreiding van de boekenkasten op elke verdieping. Ook kwam ik prachtige oplossingen tegen van boekenkasten tot in de nok van zolder. Hier gooit een plat dak van onze zolder roet in het eten. Zonder nok kun je weinig tot de nok toe vullen met boeken. Klein detail dat op zolder sowieso de boeken van mijn vriend staan, dus ik kan dromen wat ik wil, daar tellen zijn dromen.

Gelukkig heb ik op de eerste verdieping een plekje voor al mijn boeken die niet in de woonkamer staan. Hier kon ik me helemaal uitleven met mijn dromen, al moet je dat soms even de tijd geven. Zo had ik wel een vage droom over een bankje om lekker op te lezen met boeken en tijdschriften eronder. Ik vond wel wat ideetjes, maar ik werd er nog niet helemaal warm van. Soms stonden er halbankjes in de reclamefolders, maar die waren vaak aan de kleine kant. Omdat er genoeg andere dingen te doen waren liet ik het even verder sudderen. En toen kwam de nieuwe Ikea-catalogus.

Terwijl ik die aan het doorbladeren was zag ik mijn bankje staan! Bij de foto stond “Je kan je eigen opbergbank maken van keukenkasten met comfortabele kussens erop.”. De klantenservice van Ikea heeft voor me uitgezocht waar het bankje precies van gemaakt was en ik heb er met dank aan mijn ouders een eigen draai aan gegeven: wat diepere kastjes, een extra kastje erbij en vervolgens de oude caravankussens van mijn ouders erop. Ik ben er helemaal blij mee!

Perfecte timing van een vakantie…

Finland - Foto: Anita van SchieveenWat doe je als je midden in een verhuizing zit? Juist, je gaat naar Finland.

Het was vorig jaar zomer toen onze Finse vriendin vroeg wanneer het ons het beste zou uitkomen dat ze zou gaan trouwen. Wat? Daar gingen we ons dus mooi niet mee bemoeien! Het was in ieder geval wel duidelijk dat ze ons er graag bij wilde hebben. Ze hebben dus zelf een datum gekozen en begin van het jaar kochten we een vliegticket naar Helsinki. De bruiloft zou in het zuidoosten van Finland zijn, waar ze tot voor kort ook woonden. Helaas kon onze gezamenlijke Duitse vriendin niet komen, dus een reünie blijft op ons verlanglijstje staan!

Toen de vliegtickets al gekocht waren gingen we opzoek naar meer ruimte. En ja hoor, de planning tussen muren schilderen en het verlaten van onze vorige woning kwam precies in de week van Finland uit…

Uiteindelijk hebben we een deel voor de vakantie verhuisd en een deel na de vakantie. Onze ouders waren zo lief om tijdens de vakantie nog een muur te schilderen of een van de andere taken op te pakken. Onbetaalbaar zijn ze!

Finland was heerlijk! In Helsinki logeerden we bij het bruidspaar, al was de bruid in spe al naar haar ouders vertrokken om alles voor te bereiden. Van te voren had ze een dat-is-wat-voor-jullie-lijstje gemaakt van alle highlights en daar hebben we een keuze uit gemaakt. Onder andere Suomenlinna stond op ons lijstje, een fort-eiland waar je met de veerpont naartoe kunt. Heerlijk gewandeld en uitgewaaid! Hoogtepunt van de stad was echter de Temppeliaukio-kerk. Ik was hier in 2008 al een keer geweest en ik wilde hem zo graag aan mijn vriend laten zien! Ik had van te voren niets verteld, maar toen we eenmaal binnen waren was hij het met me eens: dit is de mooiste kerk ter wereld. In 1969 is hier met explosieven een gat geblazen in een rotsheuvel, waardoor de muren van de kerk de natuurlijke rotsen zijn. Het dak is gemaakt van glas en koper, wat een prachtige sfeer geeft. We kwamen er helemaal tot rust.

Die zaterdag reden we met een vriend van de bruidegom in spe naar Lappeenranta, waar een touringcar klaar stond om alle bruiloftsgasten te vervoeren naar het kerkje in een klein dorpje. Ik had mijn vriendin al in verschillende galajurken gezien tijdens de conferenties, maar nu zag ze er uiteraard nog veel mooier uit! Gelukkig was ons verteld dat ze alleen maar wat zeggen tijdens het jawoord, dus toen ze spraken wisten we dat ze getrouwd waren 🙂

Het feest was ook bijzonder, met veel natuurlijke materialen en heel veel lekker eten. Omdat de bruid en de vader van de bruid ook glutenvrij moeten eten was het ook voor mij prima verzorgd. En we waren aan tafel gezet met mensen die goed Engels spraken, dus we hebben ons prima vermaakt.

Het meest bijzondere van de reis was echter de dag na de bruiloft. We werden ’s middags opgepikt door het bruidspaar en reden naar haar ouders die daar in de buurt een boerderij hebben. De koeien zijn er inmiddels niet meer, maar de tractoren nog wel. De trots van haar vader! Hij was zo enthousiast dat hij maar bleef vertellen, wat door de anderen vertaald moest worden omdat hij alleen Fins, Zweeds en Russisch spreekt. Als we alleen met hem waren vertelde hij verder in het Zweeds en gelukkig kon ik met de paar woordjes die ik ken in ieder geval de strekking van zijn verhaal begrijpen.

’s Avonds liet het bruidspaar de summer cottage zien. Een piepklein huisje aan een meer met twee kamers: de woon-/slaapkamer en de sauna. Stromend water is er niet. Koud water heb je in het meer en voor heet water warm je dat water uit het meer op in de saunakachel. Douchen gaat door in een emmer koud en heet water te mengen en dat met een bakje over je hoofd te gieten. Welkom in het echte Finland! Het was een prachtige dag en het meer straalde zoveel sereniteit uit… We zagen zelfs een koekoek overvliegen, terwijl je die meestal alleen hoort en niet ziet.
De sauna werd hier trouwens niet opgestookt, daarvoor gingen we naar een summer cottage van andere familieleden. Daar was de sauna al op temperatuur en genoten we na afloop van een worstje van de barbecue.

We zijn dankbaar dat we niet alleen de bruiloft hebben mogen meemaken, maar op deze manier ook het Finse leven waar ik al acht jaar verhalen over hoorde. Wij waren weer uitgerust en klaar om te gaan genieten van ons eigen thuis.